ما توقف‌ناپذیریم!
مسیر زندگی طولانی و طاقت‌فرساست. با انسان‌های زیادی آشنا می‌شویم و بسیاری هم ما را ترک می‌کنند؛ برخی در ابتدای آشنایی و برخی هم در نیمۀ راه.
برخی آن‌قدر ظالم هستند که ما را در دره‌ها و بیابان‌های بی‌کشت و بی‌آب و علف رها می‌کنند و بارها تیرهای زهرآگین‌شان را به سوی ما می‌افکنند؛ اما هربار ما جان دیگری می‌گیریم و بلند می‌شویم و حرکت می‌کنیم.
ما برای متوقف‌شدن و درنگ‌کردن آفریده نشده‌ایم.
ما نیامده‌ایم که مانند علف‌های هرز در بیابان‌ها خشک و فرسوده شویم و از بین برویم.
ما مانند آب راکد نیستیم که در هر گودالی بیفتیم و توقف کنیم و سرانجام گندیده شویم؛ بلکه ما آمدیم که همواره در حرکت و تکاپو و تلاش باشیم.
اگر یک شاخۀ ما را بریدند، از جای دیگر سربلند می‌کنیم و اگر یک مسیر ما را بستند، هزاران مسیر برای حرکت پیدا می‌کنیم.
ما زنده برآنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست
ما امت پیامبری هستیم که فقط در محوطۀ مکه ننشست و فقط به فکر نجات خود و خانواده‌اش نشد؛ بلکه به خاطر هدف والایش، شهر محبوب خود را ترک کرد و راه هجرت و حرکت و تکاپو و تلاش را در پیش گرفت.
برای همین است که نقطۀ آغاز تاریخ ما مسلمانان، تولد پیامبرمان نیست؛ بلکه هجرت اوست.
یعنی ما زمانی پا به عرصۀ تاریخ گذاشتیم که پیامبر گرامی ما -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- راه هجرت و حرکت را در پیش گرفت.
✍️ خلیل الرحمن خباب
۲۹ جوزا / خرداد ۱۴۰۱
▪️ کانال تلگرام
▪️ واتساپ
