قضاوت با عینک خودمان
دنیا با تمام مشکلات و کاستی‌هایش زیباست و انسان‌های خوب زیادی دارد؛ به شرط اینکه ما عینک بی‌انصافی را از چشم‌مان برداریم و عادلانه قضاوت کنیم.
شاید سؤال ایجاد شود که اگر دنیا واقعا زیباست و انسان‌های خوبی دارد، چرا بسیاری از مردم از همدیگر شکایت می‌کنند و یکدیگر را به بدی یاد می‌نمایند؟
پاسخ: مشکل اصلی و اساسی همین است که ما در مورد انسان‌ها براساس گفته‌ها، دیدگاه‌ها و نظریات دیگران قضاوت می‌کنیم؛
فلانی انسان خوبی نیست، چرا؛ چون فلانی می‌گوید!
فلانی پشت سر من بدگویی می‌کند، چطور فهمیدید؟ فلانی می‌گوید!
و...
الله متعال در سورۀ حجرات به ما دستور داده است که اگر انسان گم‌نام و مجهول‌الهُویتی به ما خبری می‌رساند، نباید بدون چون‌وچرا سخنش را بپذیریم؛ بلکه بایستی است که تحقیق و بررسی کنیم تا به حقیقت دست‌یابیم.
پس هرکس در مورد یک مسلمان به ما چیزی می‌گوید و حتی اگر سند و مدرک نشان می‌دهد، باز هم نباید قبول کنیم و سعی نماییم ماجرا را با خود شخص در میان بگذاریم و بگوییم: فلانی! من شنیدم شما در مورد من چنین گفتید یا من در مورد شما چنین چیزی شنیدم، آیا حقیقت دارد؟
وقت قضاوت در مورد مردم، عینک دیگران را از چشم‌مان برداریم و منصفانه قضاوت نماییم، شاید عینک آن‌ها مشکل داشته باشد و مدت زیادی پاک‌کاری نشده باشد.
✍ خلیل الرحمن خباب
۲۱ سنبله / شهریور ۱۴۰۱
